25 mei

Laatste volle dag in Braziel.
We willen naar het strand aan de oostkust. Een wandeling langs een industriegebied, geen mooie omgeving. Als we een flesje water kopen bij een klein winkeltje, vraagt moeders naar onze bestemming. Ze schudt bedenkelijk haar hoofd en we krijgen een heel verhaal, waaruit blijkt dat ze ons dat afraadt. Waarom? Crimi’s in de buurt van de havens. Advies: Pak de auto of bus! Ach, zal zo’n vaart niet lopen. Nee, niet doen! Willen jullie naar het strand? Dochter regelt een Uber. Oke dan. Ze zullen het hier wel weten.

Druk aan dit deel van de kust, veel toeristen, tis weekend dus waarschijnlijk een hoop mensen vanuit de omgeving.
Op het terras een bijzondere ontmoeting met een halve indiaan. Biedt zijn pousada aan. Wil met ons op de foto. Daarna seint hij hartjes. Vreemde gast.
Met de taxi naar het centrum. Heel veel handel: op straat, in een parkeergarage, fabrieksverkoop in een megahal. Vooral kleding, maar ook allerlei andere zooi.

We strijken neer op een terras, aan een rustig deel van het strand. Leuk, mensen kijken tijdens het bier drinken. Vreemde taferelen tijdens een familie feestje (geen idee wat er speelt, we maken er ons eigen verhaal maar van), en ondertussen wordt het podium ingericht. Er komt een optreden! Het voorprogramma: vrouw valt van het podium, verschillende mensen die zich er mee bemoeien, alarm slaan. Na een half uur arriveert de hulpdienst op de fiets. Die roepen een ambulance op. Duurt alles bij elkaar anderhalf uur voordat die aan komt rijden. Met zwaailicht, dat dan weer wel......
Het optreden is leuk. Zij heeft een mooie stem. Hij voegt niks toe.