27 april

Vandaag een trip van Canarana naar Cocalinho, 280 km met wederom veul off-road wek. Onderweg gaan we bij de xavante indianen in hun reservaat langs, Frans heeft hier en in andere reservaten met ze gewerkt. Dit reservaat bestaat uit 15 dorpjes waarvan 3 grote, dit is een van de kleinere. Het is een groep van ong. 30 mensen waaronder veel kinderen. De mannen zijn op pad. Er staan 3 gesloten hutten met een diameter van ong . 10 meter. En nog 2 met alleen een bladeren dak voor het koken en samen verblijven. Na het voorstellen moeten we nog wat aan elkaar wennen. In de hoek zie ik een klein slap balletje liggen, daag 2 jongetjes van 7 a 8 jaar uit door de bal naar ze toe te schoppen. Ze reageren wat afwachtend. Volhouden. 10 minuten later sta ik met 12 kinderen van 5 tot 10 jaar te voetballen. Ze worden steeds fanatieker, en dat in de brandende zon. Frans heeft in de grote open hut alle nieuwtjes kunnen bespreken met Tseteo Suruapi, dorpshoofd. Veel foto’s genomen van de leefomstandigheden en natuurlijk van de kids. We hebben 2 pakken koffie en 2 kilo suiker meegenomen als vriendschapsgift. Na een tijdje nemen we afscheid, de vrouwen komen met ruilcadeaus. Ieder van ons een ketting gemaakt van scheermesgraszaadjes. En 4 palmbladmandjes die gebruikt worden in de hut als opslag voor van alles en nog wat. Ons ruilcadeau komt later in de vorm van stof. Daar zijn de vrouwen het meest mee geholpen. Frans komt het over 4 weken afgeven.
Op naar Cocalinho. Leuke pousada gevonden.